گفت و گو با سرکار خانم نگین وکیلی – مدرس دوره تصویرسازی کودکان

نگین وکیلی؛ یکی از تصویرسازان مطرح کودک در استان کردستان و مدرس کارگاه آموزش تصویرسازی کودکان  در گفتگو با روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج: 

برای شروع، بیوگرافی خودتون را  بگید؟

بنده از سال 79 تا به الان مشغول کار هنرهای تجسمی و کارهای بصری هستم. مدارک تحصیلیم کارشناسی گرافیک از دانشگاه سوره تهران و کارشناس مدیریت امور فرهنگی هستم. حدوداً از سال 83 تا به الان، به صورت جدی آموزش نقاشی کودک را ادامه دادم و همچنان به عنوان یکی از فعالیت های اصلی کارهای بنده است و به صورت تخصصی این کار را انجام می دهم البته در شهرهای تهران و کاشان هم به صورت مقطعی فعالیت داشتم و برای اکثر شرایط کودکان مختلف می توانم بگویم بچه های استثنایی از جمله سندرم داون، کودکان بی سرپرست (بهزیستی) و یکی سری از کارهای تصویرسازی بنده در خارج از کشور چاپ شده است و در آنجا خیلی از کارهای بنده استقبال شد. بعضی از هنرجویانم تردد می کنند و مقیم آلمان هستند و به صورت مقطعی که در ایران تشریف دارند دوره می بینند و این فضا بازتاب خوبی داشته است.

شما چند سال است که به صورت تخصصی به دوره های تصویرسازی کودکان مشغول هستید؟

از سال 83 تا به الان بنده کار تخصصی تصویرسازی را دارم و این تصویرسازی ها فقط مختص کودک نبوده، در مطبوعات، در کتاب ها از جمله کتاب شعر و حتی کتاب های دینی هم از تصویرسازی بنده استفاده شده ولی به صورت تخصصی فقط از سال 83 به بعد دوره تصویرسازی کودکان را ادامه دادم.

شما به عنوان یک معلم خارج از بدنه آموزش و پرورش، چه حس و حالی دارید؟

در واقع بنده خیلی خوشحال می­شدم که از نیروهای آموزش و پرورش باشم ولی خب بنا به شرایطی که آن فضا فراهم نشد؛ اما ناامید نشدم ولی بسیار علاقه داشتم که با بچه ها کار کنم خصوصاً کودکان استان کردستان، به همین دلیل در آموزشگاه ها و کانون های مختلف به صورت آزاد آموزش میدادم و چون که بسیار علاقمند به این قضیه بودم باعث شد که خانواده ها به نوعی به آموزش بنده اعتماد کنند و بچه ها بسیار علاقمند بودند و به کلاس ها می آمدند. هرروز تعداد هنرجویانم بیشتر می شد،  به همین دلیل این شوق و ذوق را برای من فراهم کردند که بنده آموزشگاه هنرهای تجسمی تاسیس کنم و به صورت آزاد فعلاً مشغول به این کار هستم.

هدف از برگزاری این کارگاه تصویرسازی چی بود و اصلاً چگونه این روند شکل گرفت؟

درواقع دو سه نفر از هنرجویانم از بچه های دانشگاه فرهنگیان بود و از کارگاه های آزاد آموزشگاه استفاده کردند و آموزش را خیلی پذیرا بودند و برایشان بسیار جذاب بود، به همین دلیل بچه ها خودشان زحمت کشیدند، بنده را به دانشگاه دعوت کردند. بنده از همینجا از آقای مسعود الماسی مدیریت محترم دانشگاه تشکر می کنم که پیشنهاد ما را پذیرا بودند و فضا را برای دانشجویانشان ایجاد کردند و خوشبختانه خیلی خوب جواب داد. خارج از این فعالیت ها گاهاً شاهد این قضیه بودم که هنرجوهای دبستان و پیش دبستان بنده از نوع آموزش و سواد بصری مدرسین هنر و نحوه برگزاری کلاس های هنری در مدارس راضی نبودند چراکه اعتقاد داشتند مدرسین هنر در مدارس آن ها خوراک بصری ایشان را تامین نمی کنند. این مسئله بسیار مهم این انگیزه را در من ایجاد کرد که به دانشجویان این دانشگاه مبانی تصویرسازی و هنری کودکان را در حد متوسط آموزش دهم. در این کارگاه به این باور رسیدم که می توانیم با آموزش و برگزاری کارگاه ها مدرسین و معلمین دلسوز جامعه را برای برگزاری کلاس های هنری در مدارس آماده سازیم. از مدیران دلسوز مدارس تقاضا دارم که حتماً به کلاس های هنری توجه بسیار کرده تا کودکانی خلاق و توانمندی را داشته باشیم و هیچ وقت دروس دیگری را جایگزین کلاس هنر ننمایند زیرا ارزش هنر بسیار بالا است (هنر بالاتر از علم است چرا که هنر می آفریند اما علم کشف می کند. افلاطون).

از کارگاهی که برگزار شد چقدر راضی بودید؟

در حقیقت اصلاً فکر نمی کردم که این کارگاه همچین بازتابی داشته باشد ولی خوشبختانه یک صحنه هایی را میدیدم که هرروز رغبتم بیشتر میشد که بخاطر بچه ها با مطالعه سرکلاس می آمدم. یعنی هیچ وقت به صورت بداهه چیزی را به این دانشجویان آموزش نمیدادم، و اینکه بچه ها خیلی راغب بودند، حتی گاهی اوقات یک ربع یا نیم ساعت قبل از برگزاری کارگاه، سر کلاس حاضر بودند و تا آخر تحمل می کردند در صورتی که درک می کردم که هنرآموزان قبل از اینکه کارگاه برگزار شود یک سری کلاس های دانشگاهی خودشان را داشتند اما همه با رغبت خاصی سر کلاس حاضر بودند و اکثر تمرینات را اجرا می کردند، اتود می آوردند، در صورتی که اکثر هنرجویان روز اولی که ما این کارگاه را تشکیل دادیم ادعا می کردند هیچ وقت نقاشی یاد نمی گیریم و هیچ آشنایی با شناخت بصری کودک پیدا نمی کنیم ولی خوشبختانه در این مدت بسیار کوتاه فقط توانستم چند تا تکنیک کوتاهی را به این دانشجویان آموزش بدهم، خیلی خوب توانستند شرایط بصری کارگاه را فراهم کنند.

نظر شما در مورد نسل آینده معلمان چیست؟

در حقیقت روز اولی که کارگاه تشکیل شد من به این دانشجویان گفتم من از شما خیلی انتظار دارم چراکه علاوه بر اینکه دانشجو هستید یک شأن و منزلت بالای دیگری دارید به اسم معلم بودن و در واقع این دانشجویان مسئولیت خیلی بالایی دارند که هم باید دانشجو بودن خودشان را به جامعه نشان دهند و هم اینکه احساس مسئولیت در قبال بچه های جامعه که بنیه های جامعه فردای ما هستند را داشته باشند. من از آنها انتظار دارم که اطلاعات کلی، فکری و فرهنگی خودشان را بالا ببرند و اینکه دانش آموزان مخصوصاً در عصر حاضر که هرروز آپدیت میشود خیلی از آنها انتظار دارند و امیدوارم که از لحاظ بصری، فکری و خلاقیت ذهنیت خودشان را آپدیت کنند که جوابگوی خوراک فکری و ذهنی بچه های مملکت باشند.

شما چه راه کارهایی برای بالا بردن طبع هنری دانشجومعلمان دارید؟

خیلی راه کارها وجود دارد، اینکه رئیس دانشگاه فرهنگیان این فضا را برای دانشجویان فراهم کرد خودش عملکرد خیلی والایی است و من ازشون خیلی تشکر میکنم. و اینکه کارگاه ها را خیلی وسیع تر کنند و اینکه اگر برای بچه های پیش دبستانی و دبستانی می خواهند فعالیت داشته باشند باید خلاقیتشان را خیلی بالا ببرند و فقط به نقاشی اهمیت ندهند چون باید به فضاهای خلاقیت و کارگاه های بصری دیگر اهمیت بدهند یعنی اینکه کارگاه هایی مانند سفالگری، کاردستی خلاق، داستان نویسی، شعرنویسی، داستان خوانی و قصه گویی برای بچه ها و حتی زمینه ای فراهم شود که دانشجویان علاقه داشته باشند به تئاتر و نمایش، مطالعه کردن، این قضایا خودش باعث خواهد شد که دانشجویان اعتماد به نفس بالایی داشته باشند و روابط عمومی خوبی خواهند داشت و دانشجویانی که روابط عمومی خوب و اعتماد به نفس بالایی داشته باشند قطعاً می توانند یک زندگی خوب و آرامی را داشته باشند. من از خانواده ها هم و مربیان خواهش میکنم که به ذهن بچه هایشان خیلی اهمیت بدهند، در لابه لای خط خطی هایی که در ذهن بچه ها تراوش می شود قطعاً یک فضایی رنگی خوابیده است که ما باید آن فضای رنگی را بیرون بکشیم که این بچه ها بتوانند به باورهای بصری خودشون اعتماد کنند.

ظاهراً از آثاری که دانشجو معلمان خلق کردند قرار است که یک نمایشگاه در هفته پژوهش برگزار شود، ممنون میشم بیشتر در مورد این نمایشگاه و نحوه برگزاری آن توضیح بدهید؟

بله خوشبختانه تعداد آثار این دوره کم نیست و یک نمایشگاه از این آثار در هفته پژوهش برگزار خواهد شد که از تاریخ یکشنبه 22 آذرماه به مدت ده روز که توسط واحد پژوهشی پردیس شهید مدرس سنندج انجام خواهد شد که این نقاشی ها از لحاظ فرم بندی، ایده یابی و رنگ بندی داوری شده است و بهترین کارها را انتخاب کردیم و افرادی که در این نمایشگاه به عنوان برگزیده معرفی می شوند یک هدایایی هم اهدا خواهد شد.

حرف آخر؟

از تمام معلمینی که مسئولیت و رسالت معلم بودن را بر دوش دارند خواهش میکنم نسبت به کودکان و دانش آموزانی که آنها را از لحاظ علمی امین خود می دانند خواهشاً نسبت این دانش آموزان احساس مسئولیت کنند و حتماً خوراک فکری و خوراک بصری این بچه ها را تأمین کنند تا ما بتوانیم جامعه ای خلاق و مفیدی را داشته باشیم.